De Whippet geschiedenis
Whippets werden gefokt om te jagen op zicht, en de prooi te achtervolgen in open gebieden met hoge snelheid. In veel historische kunst zijn kleine Greyhound-achtige honden te vinden, zelfs al in het Egypte in de oudheid. Farao’s fokte kleine zicht jachthonden als huisdieren in hun paleizen. Deze hond zou heel goed de voorouder kunnen zijn van de Whippet zoals we die vandaag de dag kennen.
In de middeleeuwen, in Engeland, werd de kleine Greyhound populair als rattenvanger. De eerste geschreven text waarin het woord Whippet voorkomt, als omschrijving voor deze hond, dateert uit 1610. De eerste hond die whippet genoemd werd echter, was eigenlijk een kruising greyhound-spaniel cross en heeft weinig te maken met de Whippet zoals we die nu kennen.
De originele Whippet waren Engelse Greyhounds die te klein werden geacht voor de jacht op wilde zwijnen in de Engelse Wouden. Ze werden teruggebracht naar hun boeren fokkers die, volgens de “Forest Law”, zelf geen jachthonden mochten houden. Daarom werden de honden die werden teruggebracht verminkt, meestal een poot of een tenen aan een poot. De fokkers hielden de honden en gingen door met het fokken ervan, hierdoor ontstond er uiteindelijk een kleinere versie van de Greyhound, die geschikt was voor het vangen van hazen en konijnen. Toen de Forest Law werd ingetrokken, werden de kleine Greyhounds spontaan zeer populair.
Er is een schilderij van Jean-Baptiste Oudry (1686–1755) getiteld “Misse en Turlu”, 2 Greyhounds eigendom van Lodewijk XV. De honden zijn Whippets, of kleine Greyhounds, of in ieder geval een vroege vorm van de huidige Whippet. Oudry schilderde ook een ander schilderij met Misse en een andere hond. Ook is er een schilderij van Pompeo Batoni getiteld “Portret van Charles Compton, 7e Graaf van Northampton” waarop een Whippet-achtige prijkt.
In de 19e eeuw waren Whippet-rennen een zeer populaire sport. De Whippet genoot aanzien in de hondensport in de noordelijke delen van Engeland en Wales, maar werd genegeerd in de rest van Engeland. Gedurende die tijd waren er 2 varianten op de Whippet. De eerste, met een zeer korte, gladde vacht, was zeer populair in Lancashire, Yorkshire, en de Midlands. Deze variant werd uiteindelijk de huidige Whippet. De ander had een ruwe vacht, door het kruisen met Bedlington Terriers en was populairder in Durham en Northumberland. Deze variant werd vaak een “rabbit dog” genoemd. Vroege exemplaren werden weggehaald bij de renbanen door de “dog fanciers” van die tijd en geëxporteerd naar andere delen van de wereld. John Taylor zei ooit: “In all the shapes and forms of dogges; of all which there are but two sorts that are useful to man’s profits, which two are the mastiffe and the little curre, whippet, or house-dogge; all the rest are for pleasure and recreation.”
De tijd van de moderne Whippet start in 1891, toen “The Kennel Club” het ras officieel erkende. Vanaf dat moment was de Whippet geschikt om mee te doen aan hondenshows en startte het bijhouden van de official stamboeken. In de verenigde staten was de Whippet al erkend in 1888 door de “American Kennel Club”. De eerste Whippet kennels werden gestart in Massachusetts.
In 1964 werd Ch. Courtenay Fleetfoot of Pennyworth “best in show” bij de “Westminster Kennel Club Dog Show”. In 1992 won Pencloe Dutch Gold “best in show” bij Crufts, en een Whippet genaamd Cobyco Call the Tune won in 2004. In 2011 werd GCh. Starline’s Chanel, een teefje, “the hound Show Dog of the Year” bij de Westminster Kennel Club.
source: Wikipedia